Erfurt w pełnym CMYK-kolorze

17 listopada 2008 r. Czas wyprawy dobiega końca, właśnie przekroczyliśmy granicę, wiec przyszedł moment na kilka słów dla nieobecnych.

Wyjechaliśmy z Leszna w miarę sprawnie zorganizowani i po kilku godzinach włączając w to przedłużający się delikatnie Mulan – czyli postój, dotarliśmy do Erfurtu. Wydarzenia te nie wymagają szerszego komentarza dlatego nie będę tym zanudzał. Rankiem po śniadaniu przywitał nas pan Wilbert Somers, koordynator programu Enterprise Europe Network z Izby Przemysłowo-Handolej w Erfurcie i ruszyliśmy w ramach realizacji napiętego planu do Izby na krótką konferencję. Dość sprawnie zostały nam przybliżone najważniejsze fakty dotyczące gospodarczej natury Erfurtu oraz regionu i mogliśmy przystąpić do rozmów z firmami z branży, które zainteresowane były kontaktem z przedstawicielami Klastra Poligraficzno-Reklamowego z Polski, czyli nami. Spotkaliśmy się z szefami firmy Sportline Kempfert GbR Sport- und Vereinsbedarf panami Wernerem Kampfertem i Uwe Zimmermannem monopolistami w dostarczaniu trofeów i akcesoriów sportowych klubom i zrzeszeniom sportowym Turyngii, oraz Ronaldem Neumeisterem z firmy Neumeister Creatives Marketing. Po kilku kawach przyszedł moment na odwiedzenie drukarni, które zaprosiły nas do siebie. Ruszyliśmy więc znów sprawnie. W międzyczasie mięliśmy okazje dzięki uprzejmości gospodarza zwiedzić miasto. Spotkaliśmy się z panem Bastianem Reinshagenem, zastępcą szefa drukarni Gotha Druk und Verpackung GmbH, który oprowadzał nas po nowoczesnej firmie. Jak dotąd nie miałem okazji oglądać takiej infrastruktury. Kilka linii produkcyjnych, siedem maszyn rolowych oraz cztery arkuszowe. 500 osób zatrudnionych w tej drukarni pracuje nad wielomilionowymi nakładami gazetek reklamowych wszelkiego kalibru, oraz najpewniej setkami innych projektów w tej samej chwili. Największe maszyny rolowe firmy ManRoland. Jedna z nich zainstalowana trzy miesiące temu, sprzęgnięte przy pomocy systemu produkcyjnego Creo z największą pracownia DTP jaka miałem okazje oglądać (wszystko oczywiście na Mac-ach), nowoczesnymi pełnoformatowymi maszynami offsetowymi z największą przygotowalnia i naświetlarnią pełnoformatową CTP w bardzo nowoczesnym wydaniu. Współpracowały jak w szwajcarskim zegarku, zużywając dziennie 200 ton papieru (miesięcznie 200 ton odpadu, jak słusznie zauważa kolega Tomek). Zastosowane najnowsze technologie zaparły dech w piersi i właściwie wymagałem odpoczynku po zwiedzeniu całego zakładu. Nie tylko ze względu na obszar jaki zajmuje ale przede wszystkim dlatego, że ze zdziwienia opadłem z sił. Nie bez kozery Niemcy uważani są na potentatów technologicznych poligrafii. Imponujący system produkcyjny oparty na MannRolandzie na długo pozostanie w naszej świadomości, bo nie da się przejść obok tej najnowocześniejszej maszyny obojętnie. Papier biegnący z prędkością 60 km/h przez niekończące się kondygnacje konstrukcji maszyny zadrukowującej dwie strony jednocześnie w pełnym kolorze, zespół suszący, chłodzący, falcujący, tnący oraz finiszer pakujący. Warto było przejechać ponad tysiąc kilometrów żeby zobaczyć coś takiego. A to tylko jedna maszyna. Firma ta ze stuletnim doświadczeniem w ostatnich dwóch dekadach rozwinęła się tak bardzo, ze jest w stanie sprostać każdej normie jakościowej jaką sami Niemcy sobie wymyślą, przy prędkościach o jakich my możemy sobie jak na razie jedynie po-planować.

Na schłodzenie emocji, po kolejnych trzydziestu kilometrach zwiedzania przedmieść i samego centrum Erfurtu dotarliśmy do mniejszej drukarni, jednak również bardzo ciekawie zorganizowanej i wyposażonej. Oprócz jedynie słusznego jak może się wydawać cyfrowego systemu drukującego Xeroxa z sortownicą, mieliśmy okazję zobaczyć też niewielką maszynę offsetowa czterokolorowa i szereg pobocznych narzędzi do kompleksowego wykończenia druków o niewielkich nakładach, włączając w to zaawansowany system sortowania, zszywania, falcowania, klejenia na zimno i ciecia, oraz co ciekawsze - maszynę do automatycznego pakowania i zadrukowywania kopert. Nie byłoby może w tym parku maszynowym nic nadzwyczajnego, wszak CTP stosuje się coraz powszechniej a dobre wyposażenie to kwestia wizji właściciela każdej firmy, jednak pojawił się silny akcent innowacyjny. Maszyna offsetowa pracowała na matrycach z PCV, które przygotowuje się w znaczeniu poligraficznym, automatycznie w jednym urządzeniu. System naświetlania płyt wygląda jak niewielka drukarka kolorowa A3 z jedną szuflada na papier, a czas całego przygotowania kompletu przyrządów i uruchomienia druku trwa niecałe 20 minut. Słowem maleństwo, które upraszcza przygotowanie matryc do granic możliwości. Podobnie zautomatyzowana sama maszyna drukująca, która samodzielnie wykonuje większość zadań pomiarowych i kalibracyjnych, posiada system automatycznego instalowania matrycy i sama czyści zespoły drukujące. Wrażenie jest takie, jak byśmy mieli do czynienia z cyfrową, bardziej zaawansowaną maszyną a nie offsetową cztero-kolorówką.

Po tych wszystkich wrażeniach, potwornie głodni, zmęczeni, z obolałymi nogami pojechaliśmy na kolację w towarzystwie przedstawicieli samorządu Erfurtu m.in. Wiceburmistrzem Volkerem Bauerem. Odnieśliśmy wrażenie, że gospodarze postrzegją nas jako reprezentantów miasta Kalisza. Do Erfurtu dotarliśmy w towarzystwie reprezentantki tego miasta – pani Aleksandry Manios z Fundacji "Kaliski Inkubator Przedsiębiorczości" koordynatora programu Enterprise Europe Network ze strony polskiej. Pani Ola choć jedyna, była zaopatrzona w materiały promocyjne Kalisza. Wydział Promocji Kalisza nie skąpi na cele promocyjne i jak widać nie pozostał głuchy na inicjatywę wyjazdu. W Erfurcie reprezentowaliśmy tylko swoje firmy oraz klaster. Z naszej misji wywiązaliśmy się całkiem dobrze. Niestety „nawalili” przedsiębiorcy z Kalisza – nie mieli czasu. Na szczęście było czterech przedsiębiorców z Wielkopolski, nikt nie zauważył, że nie z Kalisza. Jeśli wierzyć „ochom” i „achom” gospodarzy, to chyba zrobiliśmy niezłe wrażenie jako zorganizowani przedsiębiorcy. Chwalili nas za komunikatywność (nie było barier językowych) i za znajomość technologii. Osobiście poliglotą nie jestem. Za to dobrze czuje się w poligrafii, dlatego dogadałbym się nawet na migi, na szczęście nie musiałem. Niemiecki jest dla niektórych prawdziwą barykadą, wiec muszę wspomnieć o nieocenionej pracy naszych tłumaczy którzy wnieśli bardzo dużo własnej inwencji. Dziękujemy. Po ponad godzinnej kolacji, zadowoleni, czyli najedzeni, wyruszyliśmy w drogę powrotną i nasza wycieczka z napiętym planem dobiegła końca.

Ogólnie wrażenia są pozytywne. Przez cały czas towarzyszyła atmosfera gościnności, jak przy wizycie rodzinnej. Klaster również pozyskał nowego partnera – Fundację "Kaliski Inkubator Przedsiębiorczości". Ten wyjazd jest pierwszym owocem tej współpracy lecz już w drodze powrotnej pojawiły się plany na kolejne wspólne przedsięwzięcia.

Marcin Stachowiak